Zonnegroet

Precies een week geleden mijn eerste poweryoga-les gehad samen met Jeroen. Vandaag de eerste dag zonder de spierpijn die ik had overgehouden van de onmogelijke houdingen die ik moest aannemen. Power yoga schijnt gezond te zijn voor mind en body, zoals de lerares meedeelde, maar ik kreeg sterk de indruk dat dit alleen geldt voor de professionals. Maar ik, opschepper die ik ben, deed net alsof het mij moeiteloos afging; been in de nek…geen probleem …doen we even! Op èèn been staan, linkerarm in de lucht en rechterarm om linker been….te makkelijk!
Het enige onderdeel waar ik uit mijn rol viel waren de buikspieroefeningen. Mijn buik is alleen maar eten en liefde (eten=liefde) gewend en geen veeleisende opdrachten van een yogalerares. Het verzette zich hevig met als gevolg dat het trilde als een boorplateau.
Na de les kon ik genieten van de sauna die zich bij de douchehokken bevond. (Wat zijn al die vrouwen hier toch dun! Ik voelde mij echt een Rubens-vrouw. Ik denk dat ik de pralines maar bewaar voor andere tijden, na het joggen bijvoorbeeld).
Als afsluiter nog een yogales en een rondleiding. Tegen de tijd dat ik de rondleiding kreeg was ik dusdanig moe dat de ruimte waarin werd gewerkt met verschillende kleuren voor het in evenwicht brengen van je verschillende shakra’s ik eigenlijk keihard wilde brullen van het lachen maar er slechts een flauwe glimlach verscheen

Met de overgehouden spierpijn de rest van de week gewerkt bij de boekhandel. Ik vind het werken leuk daar. Sterker nog, het is er vaak zo druk dat ik de tijd niet heb om te bedenken dat ik het niet leuk zou vinden.
Ik heb moeten lachen om mensen die voor een lage prijs de map van Al Gore over de Global Warming kopen; ik denk dat als je deze map koopt je geïnteresseerd bent in beter milieu en daardoor een onnodige plastic zak een ‘waste’ zal vinden. Vergeet het maar! Ik heb bijna alle mappen moeten meegeven in een plastic zakje (het woord tasje heb ik op een gegeven moment niet meer gebruikt omdat het telkens de reactie opleverde; ‘Wa blief?”).

Donderdagavond kwamen mijn moeder en een vriendin van haar mij ophalen van werk! We zijn met z’n drieën bij de ‘vooruit’ wezen eten. (Lekker eten voor weinig geld.) Mam, heeft nog wat toekomstplannen met mij doorgenomen en mij voorzien van nieuwe adviezen omdat de oude reeds waren vervallen. Ik kan weer even vooruit.

Vrijdagavond naar een Ierse pub geweest. Het bier is hier schandalig goedkoop. Tenminste ik vind een flinke pils voor 1.50 euro een lacher. Op die manier word ik nog een keer dronken!
De belevenis die ik jullie nu ga vertellen zal menig tienerhart op hol doen slaan maar aangezien ik geen tiener meer ben viel bij mij de schade mee;
een bekende acteur van GTST kwam de kroeg binnen samen met een vriend. Ik dacht het eerst verkeerd te hebben gezien maar toen hij langs liep wist ik het zeker. Het is een Belgisch sprekende acteur en (volgens mij) de zoon van Ludo inde serie. Ik ben zijn naam kwijt. Hij zocht herkenning en die vond hij in mijn blik dus zijn avond was weer goed en de mijne ook…haha!

Zaterdag nog even uit geweest met een meisje uit Spanje, die ik heb leren kennen in het biorestaurant, en een vriendin van haar. Weer nieuwe plekken en mensen leren kennen. Om twaalf uur vielen mijn ogen dicht en ben ik met lucifers tussen mijn kijkers terug naar huis gelopen.

Zondag kwam Aldo langs. Was leuk hem weer te zien en spreken! Nog een lekkere grote pizza gegeten …...toch Aldo?!

Ik zonnegroet (houding in yogales) jullie alle en wens ieder luitje een goede nieuwe week toe!