Meer Belg
Door: Chantal
Blijf op de hoogte en volg Chantal
20 Februari 2007 | België, Gent
Waar ben ik gebleven?! (Mijn leven begint hier steeds meer vorm te krijgen vandaar dat de dagelijkse sessies voorbij zijn.)
Laurens zou komen vrijdag en heeft dat ook gedaan…zij het iets later dan afgesproken maar op tijd voor hem! Ik vond het raar en vanzelfsprekend tegelijk om met hem door Gent te lopen en niet door Nijmegen. Ik heb hem geprobeerd mijn Gent te laten zien. Die van de mooie straatjes, gezellige cafeetjes, mooie gebouwen, aardige mensen en meer. Blijkt dat dit ook Gent is van andere mensen! (Vooruit, op dit punt wil ik een kuddedier zijn.)
Met de muziek van de kuip van Gent (café naast ons appartement) als muzikaal begeleider van onze dromen heeft Laurens kort geslapen maar als ik hem mag geloven heeft hij het leuk gehad en begrijpt hij waarom ik voor Gent heb gekozen.
Laurens is zaterdagmiddag vertrokken en ik dacht; “Tja, wat gaan we doen met de rest van de dag?” Ik voelde toen een enorme drang om te gaan schilderen. (viel mee met die drang ik had het mezelf min of meer verplicht na een uur te hebben gelezen buiten).
Ik heb een schilderij, wat ik al eerder had beklad, iets minder lelijk gemaakt dan het was en dit voelde zinvol.
s’Avonds achter mijn computerscherm gekropen om wat te mensen lastig te vallen via de msn (altijd zinvol). Toen gered door een vriend die een sms stuurde om wat te gaan eten ergens. Ik ben toen in een echt Belgisch ons kent ons eetcafé terecht gekomen. De sfeer was onbeschrijfelijk, in de zin dat ik niet weet hoe ik het moet beschrijven. Er zaten hele families te eten en heb geen ruimte gezien die niet benut werd. De mensen daar kende Jeroen (vriend) en behandelde hem als hun verloren zoon. Er werd nog net niet iemand naar buiten gestuurd omdat er even geen plek leek te zijn voor ons.
De volgende ochtend gewerkt bij het GEC (again). (Omdat het een andere dag betrof dan de vorige keer was er ook een andere ploeg mensen om mee te werken.) Ik vond de sfeer erg goed en heb mij vermaakt! Ik ben blij dat ik die plek heb ontdekt!
Ik heb erg gelachen om een Belgisch meisje die zei dat ze het afwisselend werk vond terwijl ik haar het grootste gedeelte van de tijd kool in kleine stukjes heb zien hakken (kon de grap teruggeven en zij vond het ook vermakelijk).
s’Middags 8 kilometer of meer gejogd. (Ik had gezegd tegen Jeroen dat ik een keer wilde mee joggen met hem.) Het was de moeite kan ik zeggen. Ik denk niet dat mijn lichaam blij was met deze actie maar ik vond het toch knap dat ik het aankon en de volgende dag nog van plek A naar plek B kon komen. ( even een wiskundige berekening: (8) km (x=keer) 0,5 = (4) x 2 : x 0,5 = (4) is de hoeveelheid pralines die ik mag opeten na het joggen)
Maandag gewerkt…… (Ik neem op het moment uitzendbaantjes aan omdat er brood op de plank moet komen.) Het werk wat ik mocht doen was het verdelen van tijdschriften in bakken voor verschillende winkels.
De man die mij uitlegde wat er moest gebeuren zei dat het relaxed werk was. Dat je meer tijdschriften aan het lezen bent dan werken. Ik weet niet voor welke dag dat geldt in het jaar maar niet voor maandag 19 februari 2007. Toegeven; ik ben meer Belg dan een gemiddelde Belg. Het woord; efficiënt heb ik niet uitgevonden. Hans (man die mij inwerkte) zei dat hij nog niet eerder zulke propere bakken had gezien waarin de tijdschriften perfect zijn gestapeld. Mooi compliment maar dat is hem duur komen te staan. Iedereen had tegen het einde van de werkdag zijn klus geklaard behalve Chantalleke. Uiteindelijk moest Hans en een andere jongen mij helpen met het wegwerken van de overgebleven troep (van kasteelroman tot autoblad). Uiteindelijk hadden we tijd over.
Toen ik voor de derde keer te weinig bladen overhield zei Hans; “Ik heb het veel erger meegemaakt!” (Fijn, dat lucht op! hahaha)
Hij gaf tenslotte toe dat het een drukke dag was geweest en hij zelf ook moest doorwerken.( Ja, vertel mij wat!)
Toen hij mij na werk afzette in het centrum vertelde hij onderweg hoe de sfeer in het bedrijf is.
-Dat eigenlijk niemand kranten of bladen mag meenemen maar dat dit constant gebeurt omdat iedereen weet waar de stempel ligt waarop staat “AMP Gent Mag meegenomen worden” (die verzin ik zelfs niet!).
-Dat iedereen eerder klaar is dan 20.00 uur maar dat je dan pas kan afklokken. Dat de werknemers eerst een onderlinge shift hadden geregeld zodat er telkens 1 iemand alle kaarten afstempelde maar dat dit niet meer mocht. (Nu zit iedereen zijn tijd lezend uit.)
-Dat er veel wordt geroddeld en 1 vrouw het leven van hem en anderen zuur probeert te maken door informatie door te sluizen naar de directie. (Zo had zij een foto gemaakt met haar mobiel terwijl hij sliep in zijn pauze. Zij was hiermee naar de directie gegaan. Deze was verplicht een sanctie op te leggen omdat slapen op de werkvloer niet is toegestaan. Uiteindelijk is dit niet gebeurd omdat hij wist dat het ook niet is toegestaan om foto’s te maken op de werkvloer omdat het beschermt gebied is en je recht hebt of drie waarschuwingen voor een officiële berisping).
Wat kan ik daar aan toevoegen?! Mooie kost voor een boek of soapserie…had Hans ook al overwogen!
Na het werk eten van Bram naar binnen gewerkt en een mooie franse film ( les choristes) gezien!
Vandaag (dinsdag) vrij tot 18.00 uur en dan werken bij het GEC. De komende dagen weer bij het AMP!!!
Tot de volgende keer lieve kindertjes!
Laurens zou komen vrijdag en heeft dat ook gedaan…zij het iets later dan afgesproken maar op tijd voor hem! Ik vond het raar en vanzelfsprekend tegelijk om met hem door Gent te lopen en niet door Nijmegen. Ik heb hem geprobeerd mijn Gent te laten zien. Die van de mooie straatjes, gezellige cafeetjes, mooie gebouwen, aardige mensen en meer. Blijkt dat dit ook Gent is van andere mensen! (Vooruit, op dit punt wil ik een kuddedier zijn.)
Met de muziek van de kuip van Gent (café naast ons appartement) als muzikaal begeleider van onze dromen heeft Laurens kort geslapen maar als ik hem mag geloven heeft hij het leuk gehad en begrijpt hij waarom ik voor Gent heb gekozen.
Laurens is zaterdagmiddag vertrokken en ik dacht; “Tja, wat gaan we doen met de rest van de dag?” Ik voelde toen een enorme drang om te gaan schilderen. (viel mee met die drang ik had het mezelf min of meer verplicht na een uur te hebben gelezen buiten).
Ik heb een schilderij, wat ik al eerder had beklad, iets minder lelijk gemaakt dan het was en dit voelde zinvol.
s’Avonds achter mijn computerscherm gekropen om wat te mensen lastig te vallen via de msn (altijd zinvol). Toen gered door een vriend die een sms stuurde om wat te gaan eten ergens. Ik ben toen in een echt Belgisch ons kent ons eetcafé terecht gekomen. De sfeer was onbeschrijfelijk, in de zin dat ik niet weet hoe ik het moet beschrijven. Er zaten hele families te eten en heb geen ruimte gezien die niet benut werd. De mensen daar kende Jeroen (vriend) en behandelde hem als hun verloren zoon. Er werd nog net niet iemand naar buiten gestuurd omdat er even geen plek leek te zijn voor ons.
De volgende ochtend gewerkt bij het GEC (again). (Omdat het een andere dag betrof dan de vorige keer was er ook een andere ploeg mensen om mee te werken.) Ik vond de sfeer erg goed en heb mij vermaakt! Ik ben blij dat ik die plek heb ontdekt!
Ik heb erg gelachen om een Belgisch meisje die zei dat ze het afwisselend werk vond terwijl ik haar het grootste gedeelte van de tijd kool in kleine stukjes heb zien hakken (kon de grap teruggeven en zij vond het ook vermakelijk).
s’Middags 8 kilometer of meer gejogd. (Ik had gezegd tegen Jeroen dat ik een keer wilde mee joggen met hem.) Het was de moeite kan ik zeggen. Ik denk niet dat mijn lichaam blij was met deze actie maar ik vond het toch knap dat ik het aankon en de volgende dag nog van plek A naar plek B kon komen. ( even een wiskundige berekening: (8) km (x=keer) 0,5 = (4) x 2 : x 0,5 = (4) is de hoeveelheid pralines die ik mag opeten na het joggen)
Maandag gewerkt…… (Ik neem op het moment uitzendbaantjes aan omdat er brood op de plank moet komen.) Het werk wat ik mocht doen was het verdelen van tijdschriften in bakken voor verschillende winkels.
De man die mij uitlegde wat er moest gebeuren zei dat het relaxed werk was. Dat je meer tijdschriften aan het lezen bent dan werken. Ik weet niet voor welke dag dat geldt in het jaar maar niet voor maandag 19 februari 2007. Toegeven; ik ben meer Belg dan een gemiddelde Belg. Het woord; efficiënt heb ik niet uitgevonden. Hans (man die mij inwerkte) zei dat hij nog niet eerder zulke propere bakken had gezien waarin de tijdschriften perfect zijn gestapeld. Mooi compliment maar dat is hem duur komen te staan. Iedereen had tegen het einde van de werkdag zijn klus geklaard behalve Chantalleke. Uiteindelijk moest Hans en een andere jongen mij helpen met het wegwerken van de overgebleven troep (van kasteelroman tot autoblad). Uiteindelijk hadden we tijd over.
Toen ik voor de derde keer te weinig bladen overhield zei Hans; “Ik heb het veel erger meegemaakt!” (Fijn, dat lucht op! hahaha)
Hij gaf tenslotte toe dat het een drukke dag was geweest en hij zelf ook moest doorwerken.( Ja, vertel mij wat!)
Toen hij mij na werk afzette in het centrum vertelde hij onderweg hoe de sfeer in het bedrijf is.
-Dat eigenlijk niemand kranten of bladen mag meenemen maar dat dit constant gebeurt omdat iedereen weet waar de stempel ligt waarop staat “AMP Gent Mag meegenomen worden” (die verzin ik zelfs niet!).
-Dat iedereen eerder klaar is dan 20.00 uur maar dat je dan pas kan afklokken. Dat de werknemers eerst een onderlinge shift hadden geregeld zodat er telkens 1 iemand alle kaarten afstempelde maar dat dit niet meer mocht. (Nu zit iedereen zijn tijd lezend uit.)
-Dat er veel wordt geroddeld en 1 vrouw het leven van hem en anderen zuur probeert te maken door informatie door te sluizen naar de directie. (Zo had zij een foto gemaakt met haar mobiel terwijl hij sliep in zijn pauze. Zij was hiermee naar de directie gegaan. Deze was verplicht een sanctie op te leggen omdat slapen op de werkvloer niet is toegestaan. Uiteindelijk is dit niet gebeurd omdat hij wist dat het ook niet is toegestaan om foto’s te maken op de werkvloer omdat het beschermt gebied is en je recht hebt of drie waarschuwingen voor een officiële berisping).
Wat kan ik daar aan toevoegen?! Mooie kost voor een boek of soapserie…had Hans ook al overwogen!
Na het werk eten van Bram naar binnen gewerkt en een mooie franse film ( les choristes) gezien!
Vandaag (dinsdag) vrij tot 18.00 uur en dan werken bij het GEC. De komende dagen weer bij het AMP!!!
Tot de volgende keer lieve kindertjes!
-
20 Februari 2007 - 12:37
Chantal:
Zo! Je neemt er de tijd voor! Mag volgende keer iets korter! -
20 Februari 2007 - 15:10
Hans:
Nee hoor Chantal het hoeft helemaal niet korter. Als we het te gedetailleerd vinden, of niet interessant genoeg,dan lezen we het toch lekker niet! ;) -
20 Februari 2007 - 22:11
Tooske:
Wat een prachtig verhaal toch weer!Ben een groot genieter van deze belevenissen. Ga zo door Chantalleke! Dat doet een mens eel veel goe! Enne veel succes in Gent deze week! -
22 Februari 2007 - 16:27
Rudie:
ik zie het al, je bent aan het trainen voor de marathon van New York. Succes! -
22 Februari 2007 - 19:14
Opa:
Hallo Chantal,
Heb je fotoruimte nodig, of heb je toch geen foto`s om er op te plaatsen?
`k Ben erg benieuwd naar je kamer, is t`ie nog steeds op orde ?
Moet de schilder er nog aan te pas komen?
Ik hoor het wel een keertje,
liefs, Opa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley