Gelijk de Duitsers

Het weekend wat voor de deur stond is alweer vertrokken, zo ook de politie die afgelopen zondag langskwam om te kijken of er een Chantal Smits woont op Korenmarkt 26. Ik was zonet aan het lunchen toen de veiligheidsbeschermer van de staat de tijd vond mij te verblijden!!! (Hans Teeuwen; “Hebben jullie geen schema ofzo” ) Maar de politie doet hier ook aan een tweede kans …..

(Even tussendoor: op radio nostalgic draaien ze nu het liedje : I’m singing in the rain’ niet te geloven, de brutaliteit!!!! Het regent hier al drie dagen en regen is oorzaak nummer 1 van sociaal isolement en depressiviteit…..ik bedoel; probeer maar eens depressief te zijn als de zon schijnt buiten…das knap! Als het je lukt neem dan even contact op met mij, ik geef lachcursussen!)

Afgelopen zaterdag was een vriend in Gent komen stappen met vrienden van hem. We zijn naar de Culture Club geweest (buiten het centrum). De place to be volgens hen.
Tja, ik weet dat ik veeleisend ben maar mij doe je geen plezier met house, opgedirkte dames (die champagne drinken), gladjanussen (die champagne drinken), uitsmijters (die enger zijn dan de mensen die ze eruit gooien of tegen houden). Toch had ik het niet willen missen. Niet om de club maar Rogier kent mij al vanaf mijn zestiende en het is gaaf dat iemand anders nog genante dingen van jou weet te herinneren behalve jezelf! Daarbij waren zijn vrienden erg aardig. (Nog bedankt voor het thuis brengen met de “bus” en sorry dat ik jullie heel Gent heb laten afrijden om bij de Korenmarkt te komen. Ik dacht echt dat ik de weg wist…)

Zondag had ik het gevoel dat het de dag na oudjaar was (vertaling: erg moe). Ik ben toen in een pittoresk cafeetje wezen lunchen. Daarna (weer) gegeten met de familie van Eline die kwamen om Eline en haar vriend mee te nemen naar Barcelona (erg aardige mensen).
(Ik wil binnenkort naar Parijs als ik genoeg geld heb verdiend, die reis kost hier amper iets.)
s’Middags met Tessa van kroeg naar kroegje gegaan. Ze heeft mij plekken laten zien die ik nog niet kende. Die kan ik dus weer aan jullie laten zien!

Gisteren mijn eerste dag in de boekhandel! Ik vond het erg leuk en gelukkig ging het ook goed. Ik mocht al vrij snel alleen werken en heb niet vaak op de alarmknop hoeven te drukken voor hulp (er was serieus een `ding dong` voor als ik een vraag had).
Het systeem is op zich gemakkelijk ware het niet dat er vele uitzonderingen zijn en mensen overal bonnen en pasjes voor hebben;
als je student bent krijg je bepaalde kortingen op bepaalde boeken,
als je een pasje hebt van de gezinsbond spaar je punten per aankoop,
je kan meedoen met acties waarvan de bonnen zitten in kranten en daarvan moet je bepaalde bonnen bewaren en bepaalde bonnen weggooien…
(Enfin ik heb geen lepel nodig om uit mijn neus te eten.)
De klanten waren aardig, er zat er maar èèn bij die wat opmerkelijk reageerde toen hij hoorde dat ik Nederlandse was. Hij begon een tirade; “awel moet ik nu een andere taal gaan spreken zeker? Wij Belgen zijn zeker te stom om u te begrijpen?! Maar wij zijn al wel 125 jaar bevrijd van jullie Ollanders! Het is maar hopen dat die Ollanders niet, gelijk de Duisters in de oorlog, met z’n allen hier naartoe trekken!”
Ik heb niks gezegd, ging er vanuit dat het retorische vragen waren…..haha. Maar als ik iets had gezegd dan zou ik zeggen dat hij al 175 jaar bevrijd is van ons!